Stały pobyt w Polsce – jakie ma znaczenie?
Posiadanie stałego pobytu świadczy o tym, że osoba jest legalnym mieszkańcem Polski. Dzięki temu dokumentowi cudzoziemiec może swobodnie przebywać w kraju, bez jakichkolwiek ograniczeń. Stały pobyt nie wymaga także dodatkowych procedur weryfikacyjnych dotyczących uprawnienia do pozostania w Polsce.
Sprawdź również:
Karta pobytu czasowego: Komu przysługuje?
Karta pobytu czasowego może zostać wydana w następujących sytuacjach:
Dla małoletnich dzieci:
- Dziecko urodzone przez obywatela Polski i pozostające pod jego opieką.
- Dziecko cudzoziemca posiadającego zezwolenie na pobyt stały lub rezydenta długoterminowego UE, które:
- Urodziło się po uzyskaniu zezwolenia przez rodzica-cudzoziemca.
- Urodziło się w czasie, gdy rodzic posiadał ważne zezwolenie na pobyt czasowy lub przebywał w Polsce na podstawie zezwolenia o charakterze humanitarnym, dozwolonego lub związanego z przyjmowaniem uchodźców.
Dla małżonków obywateli polskich:
- Pod warunkiem, że byli małżeństwem co najmniej 3 lata przed złożeniem wniosku.
- Wnioskodawca musi mieszkać w Polsce od co najmniej 2 lat przed złożeniem wniosku.
- Posiadają zezwolenie na pobyt czasowy z powodu ślubu z obywatelem Polski lub na podstawie statusu uchodźcy, ochrony dodatkowej lub humanitarnej.
Dla osób polskiego pochodzenia:
- Planujących stały pobyt w Polsce.
- Posiadających co najmniej jednego rodzica lub dziadka pochodzenia polskiego.
Dla posiadaczy Karty Polaka:
- Planujących stały pobyt w Polsce.
Kto dodatkowo może zdobyć kartę stałego pobytu w Polsce?
Oprócz standardowych kwalifikacji, karta stałego pobytu może być przyznana również osobom w szczególnych sytuacjach, takich jak:
Ofiary handlu ludźmi, które przed złożeniem wniosku posiadały zezwolenie na pobyt czasowy przez co najmniej rok, współpracowały z organami ścigania w sprawach karnych dotyczących handlu ludźmi i które odczuwają intensywny strach przed powrotem do ojczyzny.
Długoterminowi mieszkańcy, czyli obcokrajowcy, którzy przebywali w Polsce przez co najmniej 5 lat jako uchodźcy, osoby podlegające ochronie lub z innych powodów humanitarnych.
Obcokrajowcy z długim stażem pobytu, czyli ci, którzy nieprzerwanie zamieszkiwali na terytorium Polski przez 10 lat na podstawie posiadanej karty pobytu.
Uchodźcy, którym przyznano status azylanta.
W przypadku niepełnoletnich wniosek o pobyt stały zazwyczaj składa sądowo wyznaczony rodzic lub opiekun. Dzieci od 6. roku życia muszą być obecne osobiście przy składaniu wniosku, choć te poniżej 6. roku życia nie są zobowiązane do pobierania odcisków palców. Karta dla nieletnich poniżej 13. roku życia jest odbierana przez ich prawnego opiekuna.
Karta stałego pobytu jest wydawana na czas nieokreślony, a sama karta jest ważna przez 10 lat. Dodatkowo, posiadacze takiej karty mają na niej adnotację zapewniającą dostęp do rynku pracy, co oznacza, że nie wymagają dodatkowych pozwoleń na pracę.
Jakie są opłaty za złożenie wniosku o kartę stałego pobytu?
Licencja – 640 zł. Należy dołączyć potwierdzenie wpłaty.
Do odebrania karty pobytu potrzeba tylko 100 zł.
Także posiadacze Karty Polska są zwolnieni z opłaty skarbowej.
Jakie są warunki stałego pobytu?
Jeśli zamierzasz osiedlić się w Polsce na dłużej, koniecznie musisz złożyć wniosek o zezwolenie na pobyt. Bardzo ważne jest, aby zrobić to jak najszybciej, najlepiej w ostatnim dniu Twojego legalnego pobytu w kraju. Karta pobytu zostanie wydana dopiero po zarejestrowaniu Twoich odcisków palców. Jeśli jesteś cudzoziemcem niepełnoletnim, wniosek o zezwolenie na pobyt może złożyć za Ciebie jeden z rodziców lub opiekuni prawni. Dzieci w wieku co najmniej 6 lat muszą być obecne przy składaniu wniosku. Pamiętaj, że wszystkie dokumenty muszą być przedłożone w języku polskim, oryginalne lub w tłumaczeniu przysięgłym.
2 egzemplarze wniosku; dla dzieci cudzoziemskich do lat 13 – tylko jeden egzemplarz
ważny dokument podróży (2 kopie); w przypadku cudzoziemca do lat 13 – 1 kopia
Dokumenty wymagane do ubiegania
4 świeże (z ostatnich 6 miesięcy), bez uszkodzeń, kolorowe (jednolite tło) zdjęcia o wymiarach 35 x 45 mm, które należy umieścić w specjalnie wyznaczonym miejscu
jeśli to konieczne, potwierdzenie spłaty skarbowej
potwierdzenia nieprzerwanego pobytu w Polsce.
Dokumenty potwierdzające okoliczności podane we wniosku:
Podczas składania wniosków dotyczących dziecka, jeśli rodzice:
- mają zezwolenie na pobyt stały lub są rezydentami długoterminowymi UE,
- urodzili to dziecko po uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały lub statusu rezydenta długoterminowego UE,
- sprawują nad nim opiekę prawną,
wówczas należy przedstawić:
- Dokumenty poświadczające pokrewieństwo uznane w Polsce.
- Dokumentację potwierdzającą, że rodzice posiadają odpowiednie zezwolenie na pobyt wymagane przez prawo.
Jakie dokumenty są potrzebne w zależności od przypadku:
- Dokument potwierdzający pokrewieństwo, który jest uznawany w Polsce.
- Akt małżeństwa rodziców lub zaświadczenie o nadaniu obywatelstwa polskiego dziecku (jeśli urodziło się przed zawarciem związku małżeńskiego przez rodziców).
- Kopia dowodu osobistego osoby upoważnionej.
- aktualna kopia aktu ślubu;
- dla dzieci posiadanych wspólnie – odpis aktu urodzenia;
- dokumenty potwierdzające prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego, w tym: rachunki na wspólne nazwisko, wspólne wydatki życiowe, dowody wspólnego konta bankowego lub upoważnienie do korzystania z konta bankowego współmałżonka, różne wspólne zdjęcia i listy z różnych okresów życia, itp., lub inne dowody świadczące o życiu rodzinnym w zadeklarowanym miejscu zamieszkania.
- Z dokumentów wynika, że wyjazd z Polski w okresie objętym przeglądem był spowodowany warunkami (Art. 1. 195, Art. 4 Ustawy od 12.12.2013 r. o cudzoziemcach).
- Dokumentacja pokazująca współpracę z organami ścigania w przypadkach karnych zgodnie z § 189a § 1 kk oraz uzasadnioną obawę przed powrotem do kraju pochodzenia.
- Dowody spełnienia zobowiązań podatkowych.
- Przebywały w Polsce przez co najmniej pięć lat bez przerwy z powodu statusu uchodźcy, objęcia ochroną lub z uwagi na motywy humanitarne, do momentu złożenia wniosku.
- Niezbędne dokumenty potwierdzające pięcioletni nieprzerwany pobyt w Polsce.
- Decyzje o przyznaniu statusu uchodźcy, ochrony lub z uwzględnieniem przyczyn humanitarnych.
- Dokumenty potwierdzające udzielenie azylu.
- Oryginalne dokumenty potwierdzające polskie korzenie przez jednego z rodziców, dziadków lub dwoje pradziadków.
- Oryginalne dokumenty potwierdzające pokrewieństwo z polskimi obywatelami.
- Kopia aktualnej karty Polaka oraz oryginał do wglądu.
- Dokumentacja wyrażająca zamiar osiedlenia się na stałe w Polsce, na przykład:
- Dowód ewentualnego wcześniejszego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
- Dokumenty potwierdzające planowany stały pobyt w Polsce, takie jak umowa najmu lub prawo własności lokalu mieszkalnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
- Dokumenty potwierdzające zatrudnienie w Polsce lub prowadzenie działalności gospodarczej.
- Dokumenty potwierdzające członkostwo rodziny jako dowód na planowany stały pobyt w Polsce.
- Zaświadczenie o nauce i pokrewieństwie.
Gdzie jest możliwość złożenia wniosku o uzyskanie zezwolenia na pobyt stały?
Pełne zgłoszenia można dokonać jedynie za pośrednictwem portalu dla cudzoziemców inPOL. Aby potwierdzić zgodność kopii dokumentów z oryginałami, konieczne jest ich poświadczenie przez notariusza lub urzędnika osobiście odwiedzającego urząd. Pieczętowanie paszportu jest możliwe tylko podczas regularnie umawianej wizyty, pod warunkiem przedstawienia wymaganych załączników i odcisków palców, oraz jeśli nie ma wątpliwości co do legalności pobytu cudzoziemca w Polsce. Wniosek taki należy złożyć najpóźniej w dniu ostatniego legalnego pobytu na terenie Polski.
Karta stałego pobytu jest wydawana zgodnie z artykułem 210 polskiego Prawa o cudzoziemcach w ciągu 6 miesięcy od daty jednego z następujących zdarzeń:
- Cudzoziemiec składa wniosek osobiście lub osobiście stawia się w urzędzie wojewódzkim po złożeniu wniosku, chyba że nie dotyczy to cudzoziemca.
- Wnioskodawca uzupełnił lub złożył wniosek o pozwolenie na pobyt stały, nie naruszając żadnych formalności.
- Cudzoziemiec złożył wymagane dokumenty, o których mowa w artykule 203 (2:2), lub w wyznaczonym terminie przez wojewodę, zgodnie z artykułem 203 (2a).
Należy jednak pamiętać, że terminy te są liczowane od daty ostatniego z wymienionych zdarzeń.